خونه وقتی عشق نباشه کاسه ی لبریز اشکه...

ماه رو هم واسش بیاری تاریکه غمگینه سرده !

خونه وقتی عشق نباشه خونه نیست زندونه آهه...

مثل پرواز قناری تو قفس بی سر پناهه !

خونه وقتی عشق نباشه قفسه تاریکه سرده...

واسه قلب بی پناهت زخم میشه تشدید درده !

خونه وقتی عشق نباشه رویاهاش گم شده مرده...

پر کابوس پر اشکه واسه ی زیبای خفته !

خونه وقتی عشق نباشه موندنی نیست پر زجره...

پره از هجرت خوبی یه سفر به راهه درده !

خونه وقتی عشق نباشه نمیشه شادی رو رج زد...

نمیشه تو دستای باد قاصد عشق رو رهاش کرد !

خونه وقتی عشق نباشه نباید موند و نگاش کرد...

باید با دستای باهم خونه ی عشق رو بناش کرد !